Een twinkeling in zijn ogen
Ogen doordrenkt van moeheid
Passie opnieuw geboren
Levenslust zoek geraakt
Geluisterd naar een verlangen
Gevangen door angst
Kon hij gehoor geven aan zijn wens
Blijft zij gevangen in zichzelf

Het is laat in de avond wanneer ik scrollend door LinkedIn, Instagram alle informatie aan me voorbij laat gaan. Stoïcijns kijk ik naar mijn telefoonscherm, terwijl mijn duim het beeld soms even stilzet bij een bericht wat mijn aandacht trekt. Soms het aantal likes, een foto of een bekende die een stap heeft gezet of iets nieuws deelt. Het valt mij al lange tijd op dat je veel beloftes op een mooier, gelukkiger, gezonder, succesvoller, moeitelozer leven tegen komt. Programma’s waarin je na drie dagen een geboren authentiek leider bent. Challenges van tien dagen waardoor je meer rust in jezelf ervaart. Of een event waar je de sleutel gaat vinden voor jezelf tot het manifesteren waar jij naar verlangt. Klik ik verder door dan zie ik dat ik in vijf stappen van mijn burn-out af kan zijn. Accepteer de burn-out, stel lastige keuzes even uit, dump je energievreters, doe alleen maar dingen waar je energie van krijgt, oefen in ontspanning. Het deed me afvragen waar deze programma’s nu eigenlijk op inspelen? Wat brengt het je eigenlijk? Of waar krijg je antwoord op? 

“In de berichten die voorbij komen gaat het vooral over de maakbaarheid van je leven.”

Het scrollen door die berichten drijft me verder bij mijn gevoel weg. Dat vind ik eigenlijk wel fijn want dan hoef ik het onvermogen in mezelf niet te voelen. Het onvermogen om een draai te geven aan mijn leven. Ik weet namelijk niet hoe dat moet. In de berichten die voorbijkomen gaat het vooral over de maakbaarheid van je leven. Dat het enkel een kwestie is van mindset of je wel of geen burn-out krijgt, overspannen raakt of wel of geen voldoening ervaart in je leven en werk. 

F*ck mijn mindset, denk ik, kwam ik überhaupt mijn dagen maar eens door. Wie betaalt de rekeningen als ik geen werk heb? Ik zou niets liever willen dan elke dag een affirmatie zeggen die me helpt om mijn angsten de baas te worden of niet teruggeworpen te worden in depressieve gevoelens van er niet mogen en willen zijn. Of dat ik elke ochtend in de spiegel tegen mezelf zeg ‘Ik ben goed genoeg’. Daarmee zou ik dan volgens velen, die ook ik volg op sociale media, mijn patroon van onzekerheid, mezelf klein maken ten opzichte van anderen kunnen doorbreken. Nou zo werkt het in de grilligheid van mijn dagelijkse leven niet. Voor een korte periode haal ik er energie uit, stop ik er wat extra daadkracht en discipline in omdat ik zo graag wil voelen dat ik goed genoeg ben. Ik wil niet meer gevangen zitten dus hou ik me vast aan die ene affirmatie.

“Met het creëren van het geloof dat het leven maakbaar is gaan we voor mijn gevoel voorbij aan datgene wat je vormt.”

Ik heb het in al die jaren ook allemaal geprobeerd. Vol enthousiasme inschrijven voor een challenge om vervolgens op dag vier af te haken. Overweldigd te raken door de stappen die anderen allemaal al gezet hadden en terug te vallen in vergelijken. Voelen dat het niet klopt en het niet gaat brengen waar ik ten diepste zo naar verlangde. Een opleiding die ik toch echt volgde voor de inhoud en waar ik stiekem diep van binnen antwoord hoopte te krijgen op de vragen: wie ben ik? Wat is mijn why in dit leven? Welke richting moet ik op met mijn loopbaan? 

Tijdelijk en kortstondig was er dan een moment van opleving, een aangewakkerd vuurtje. Dit uitte zich dan bijvoorbeeld in een nieuw businessplan. Of het tijdelijk beter voor me zelf zorgen door rust in te bouwen in mijn agenda. Of het inzicht waarom ik na feestjes helemaal leeg was. Of een boost om voor een bepaalde periode weer op het meditatiekussen te gaan zitten. Om vervolgens na een periode weer teruggeworpen te worden in de realiteit van dat onbestemde gevoel, dat onbeantwoorde verlangen wat zich in mij bleef roeren. Ondanks alle tips die ik meenam uit al die activiteiten bleef er innerlijk iets knagen of werd er juist iets wakker gekust waarbij ik tegelijkertijd het onvermogen voelde om ernaar te handelen.

Met het creëren van een geloof dat het leven maakbaar is gaan we voor mijn gevoel voorbij aan datgene wat je vormt. Namelijk onze vroegkinderlijke ervaring, de familiegeschiedenis over de generaties heen. Onuitwisbare gebeurtenissen in ons leven, bewust en heel vaak onbewust opgeslagen in je (cel)geheugen. Dit is van invloed op hoe je met situaties in je leven omgaat. Ik heb al deze dwalingen nodig gehad om zelf uit te komen bij het inzicht dat het volgen van een opleiding, het inschrijven voor een challenge of het volgen van een influencer altijd resoneert met een diep (niet gezien) verlangen op dat moment in mijn leven. 

“Ik creëerde ruimte om andere keuzes te maken doordat ik me bewuster werd van het verlangen achter de oplossingen.”

Geen “challenges” voor mij dus voorlopig. Door vallen en opstaan leer ik dat de oplossingen die ik in de buitenwereld zoek iets zeggen over het verlangen wat in mij huist. Zelfonderzoek heeft mij informatiegegeven waardoor ik weer aan het roer ben komen te staan. Ik kreeg inzicht in mijn dwalingen, angsten en gedachten die mij belemmeren in het realiseren van mijn verlangen. Het gevoel van autonomie nam toe. Ik creëerde ruimte om andere keuzes te maken doordat ik me bewuster werd van het verlangen achter de oplossingen.

Zo ontdek je je verlangen achter je “Quick-fix”
Wat is het waar je ten diepste naar verlangt? Is het rust? Wil je meer verbinding met anderen? Vaak is datgene wat we in de buitenwereld doen of laten zien een weergave van wat er zich in onze binnenwereld afspeelt. 

Zelfobservatie
Er zijn wat kleine dag dagelijkse dingen die je bij jezelf kunt observeren waardoor je open gaat staan om op een andere manier te kijken naar situaties die wij vaak ‘toevalligheden’ noemen. Welke boeken lees je de laatste tijd? Waar gaat je aandacht vaak naartoe (maar neem je er geen tijd voor)? Als je jezelf hoort praten met anderen wat vertel je dan? Ik heb regelmatig gehad dat ik al een jaar riep ik wil meer ruimte maar mezelf nog niet bewust was van het feit dat ik enorm verlangde naar ruimte voor mezelf. Dat die ruimte er van mijn vroege kinderjaren nooit was geweest. Dan kon ik meteen bij het tweede wat je meer kunt toepassen: vergroten van je zelfkennis.

Zelfkennis
Het vergaren van informatie over jezelf. Wie jij bent? Wat je gevormd heeft? In gesprek gaan met familie, vrienden over hoe zij tegen je aankijken. Welke herinneringen heb je over je jeugd? Hoe typeer je je relatie met je ouders? Wat heb je gemist of mis je nog steeds in relaties? Dit zijn wat vragen die je jezelf kunt stellen om eens stil te staan bij wie en wat jou gevormd heeft tot wie je nu bent.

Zelfrealistatie
Al twintig jaar hou ik me professioneel bezig met de persoonlijke ontwikkeling van ons mens-zijn. In al die jaren heb ik ontdekt dat je steeds een laagje dieper komt in je eigen ontwikkeling. Zelfobservatie en zelfkennis hebben mij geholpen in het beantwoorden van de vraag: wat wil ik? waar verlang ik naar? Het heeft mij ook laten zien hoezeer ik in de buitenwereld met programma’s, challenges, coaches onvervulde verlangens en miskende gevoelens uit mijn vroege jeugd heb proberen te realiseren. 

En mijn geheime medicijn: schrijven!
Schrijven, schrijven, schrijven en nog eens schrijven. Stel jezelf een vraag, pak een schrift en een pen en ga schrijven. Schrijven vraagt aandacht voor datgene wat er op dat moment is. Als je vergeten bent wat je wil, wie je bent, wat je behoeften zijn: ga schrijven. Al schrijvende ga je jezelf leren kennen. Orden je gedachten en komen er gevoelens boven drijven die lang niet gezien zijn. Je leert jezelf steeds beter kennen en het helpt je in niet meteen in de actie schieten maar eerst eens waar te nemen wat er allemaal gebeurt. Dit vraagt eerlijkheid en ongenuanceerd op papier zetten wat er is. 

Wanneer ik de eerstvolgende challenge voorbij zie komen ben ik opgelucht dat ik er niet weer aan mee hoef te doen. Ik zoek het steeds vaker dichterbij huis en onderzoek eerst wat voor mij de echte reden is waarom ik ergens aan wil deelnemen. Hierdoor doe ik geen onnodige investeringen meer en de investeringen die ik doe sluiten aan bij waar ik behoefte aan heb en zo realiseer ik mijn verlangens.  

Liefs,

Anneliek van der Heijden (1979) schrijft vanuit haar eigen emotie, expertise en verhaal. Als leiderschapscoach, schrijver en ervaringsdeskundig op het gebied van trauma slaat zij een brug tussen de innerlijke binnenwereld en de maatschappij waarin wij leven. Na jarenlange ervaring als leiderschapsexpert leeft zij voor haar schrijfwerk en het zichzelf bevrijden van oude conditioneringen om zo weer in verbinding met zichzelf te komen. Zij inspireert, steunt en begeleidt anderen met haar werk. Meer van haar werk lees je op www.byanneliek.nl of www.b-connected.nl